דזשוסי מיידל וויל צו געבן זיך צו אַ באָכער, אָבער ער באַשלאָסן צו פּיסק איר אַ ביסל. ער האט ערשט צוגענומען איר קלאט מיט א וויבראטאר, דערנאך האט ער עס ארײנגעשטופט אין איר שפאלט. און אַז אירע זאַפֿטן האָבן אָנגעהױבן רינען אױף אירע אױסגעשפּאַנטענע ליפּן, האָט ער זיך אַרײַנגעלעבט מיט זײַן פּאָקן. זי האט געמוזט ארבייטן איבער זײן הארטן האן, אים פארגעניגן, זיך ארײנגײן אין פראנקנע פאזעס. בלויז זיין הויפט ציל איז געווען איר פנים און מויל. ער האָט אַרײַן אַרײַן אַ סעריע גענוי שאָס. אַרטילערימאַן, מיין טאָכעס!
וואָס אַ באָכער אין טאַטוז געקומען געזונט. איינער שטופּט איר, דער אַנדערער זויגט — שיין. וואָס אַוואַנסירטע לעזביאַנז זיי האָבן, זיי וועלן טאָן דאָס אַלע זיך און איר טאָן ניט האָבן צו בעטן זיי. ס'איז געווען אַ גרויסער דרײַ, קיינער איז נישט געלעגן ווי אַ קלאָץ און עס איז געווען אינטערעסאַנט.
װער װעט מיך לעקן?